ในด้านธุรกิจ แผนภาพหัวหอมมักถูกใช้ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียของแบรนด์ ช่วยให้ทีมสามารถระบุผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่สำคัญ ปรับปรุงการออกแบบผลิตภัณฑ์ และกลยุทธ์ทางการตลาด
ในการวิจัยทางสังคมศาสตร์ แผนภาพหัวหอมสามารถใช้เพื่อแสดงความสัมพันธ์ระหว่างทฤษฎี วิธีการ หรือกลยุทธ์ต่างๆ ช่วยให้นักวิจัยเข้าใจปรากฏการณ์ทางสังคมได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ในการจัดการโครงการ แผนภาพหัวหอมสามารถช่วยผู้จัดการโครงการในการวางแผนโครงการ แสดงความสัมพันธ์ระหว่างขั้นตอนต่างๆ งาน หรือทรัพยากรของโครงการ

โครงสร้างวงแหวนศูนย์กลาง: ประกอบด้วยวงกลมศูนย์กลาง 2 วงขึ้นไป แต่ละวงแหวนแสดงระดับขององค์ประกอบที่แตกต่างกัน และจำนวนวงแหวนสามารถปรับได้ตามความซับซ้อนของการวิเคราะห์
คำอธิบายข้อมูลระดับ: ชั้นในสุด: ธีมหลักหรือปัจจัยขับเคลื่อนสำคัญ; ชั้นกลาง: องค์ประกอบสนับสนุนหรือมิติที่เกี่ยวข้อง; ชั้นนอกสุด: สภาพแวดล้อมภายนอกหรือข้อจำกัด

กำหนดธีมกลางและกฎการเชื่อมโยงสำหรับแต่ละระดับอย่างชัดเจนก่อนสร้าง;
แนะนำให้ควบคุมระดับให้มี 3-4 ระดับ โดยมีไม่เกิน 5 องค์ประกอบต่อระดับเพื่อหลีกเลี่ยงข้อมูลล้น;
ใช้สีที่ตัดกันเพื่อแยกระดับ โดยระดับที่สูงกว่ามีขนาดตัวอักษรใหญ่กว่าและสีเข้มกว่า และสามารถใช้สัญลักษณ์เพื่อทำเครื่องหมายองค์ประกอบสำคัญ

แผนภาพรูปแบบหัวหอมถูกเสนอโดยนักวิชาการชาวอเมริกัน Richard Boyatzis และพัฒนามาจากแผนภาพรูปแบบภูเขาน้ำแข็งเพื่อแสดงองค์ประกอบหลักของความสามารถ รูปแบบนี้สรุปความสามารถจากภายในสู่ภายนอกเป็นโครงสร้างชั้น โดยมีแกนกลางเป็นแรงจูงใจ ตามด้วยบุคลิกภาพ ภาพลักษณ์ตนเองและค่านิยม บทบาททางสังคม ทัศนคติ ความรู้ และทักษะ ยิ่งออกไปภายนอก ยิ่งง่ายต่อการพัฒนาและประเมิน ยิ่งเข้ามาภายใน ยิ่งยากต่อการประเมินและได้มา เนื่องจากแรงจูงใจและบุคลิกภาพถูกกำหนดโดยประสบการณ์ที่เกิดขึ้นเองและประสบการณ์ในวัยเด็ก มีความคงทนสูง รูปแบบหัวหอมเน้นผลกระทบที่แตกต่างกันขององค์ประกอบในระดับต่างๆ ต่อการทำนายพฤติกรรมและถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในด้านการจัดการทรัพยากรบุคคล เช่น การวิเคราะห์ความสามารถในการทำงานและการประเมินบุคลากร ให้การสนับสนุนทางทฤษฎีสำหรับการคัดเลือกและประเมินบุคลากร