แกน: แกนนอน (แกน X) กำหนดตัวแปรอิสระ (เช่น เวลา, หมวดหมู่), และแกนตั้ง (แกน Y) กำหนดตัวแปรที่ขึ้นอยู่ (เช่น ค่า, เปอร์เซ็นต์).
เส้นข้อมูล: เส้นข้อมูลระบุจุดตำแหน่งของค่าที่เฉพาะเจาะจง, และเส้นเชื่อมต่อจุดข้อมูลเพื่อสร้างเส้นแนวโน้ม.
คำอธิบายและป้ายข้อมูล: คำอธิบายอธิบายความหมายของเส้น, และป้ายข้อมูลแสดงค่าโดยตรง.

แผนภูมิเส้นสามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภทตามจำนวนชุดข้อมูลที่เปรียบเทียบและสถานการณ์การใช้งาน. แผนภูมิเส้นที่พบมากที่สุดคือแผนภูมิเส้นพื้นฐาน, แผนภูมิเส้นหลายเส้น, แผนภูมิเส้นซ้อน, และแผนภูมิเส้นซ้อนแบบเปอร์เซ็นต์.

แผนภูมิเส้นที่พื้นฐานที่สุด, ซึ่งแสดงเพียงการเปลี่ยนแปลงต่อเนื่องของชุดข้อมูลเดียวในช่วงเวลาหรือหมวดหมู่ที่เรียงลำดับ.
เหมาะสำหรับการวิเคราะห์แนวโน้มของชุดข้อมูลเดียว, เช่น แนวโน้มการขาย, ราคาหุ้น, การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ, ฯลฯ.

ซ้อนเส้นหลายเส้นในระบบพิกัดเดียวกันเพื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงพร้อมกันของชุดข้อมูลที่แตกต่างกัน.
เหมาะสำหรับเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรหลายตัว, เช่น การเปรียบเทียบยอดขายของผลิตภัณฑ์ที่แตกต่างกัน, การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิในภูมิภาคต่างๆ, ฯลฯ.

คล้ายกับแผนภูมิแท่งซ้อนแต่แสดงในรูปแบบเส้น, แต่ละเส้นแสดงชุดข้อมูล, และพื้นที่ระหว่างเส้นถูกเติมเพื่อแสดงค่ารวม.
เหมาะสำหรับแสดงการเปลี่ยนแปลงรวมของข้อมูล, เช่น ส่วนแบ่งการตลาด, ระดับสินค้าคงคลัง, ฯลฯ.

คล้ายกับแผนภูมิเส้นซ้อน, แต่ผลรวมของทุกเส้นจะเท่ากับ 100% เสมอ, ใช้เพื่อแสดงการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนของแต่ละส่วนในทั้งหมด.
เหมาะสำหรับการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงสัดส่วนของแต่ละส่วนในทั้งหมด, เช่น สัดส่วนยอดขายของหมวดหมู่ต่างๆ, สัดส่วนการเติบโตของผู้ใช้ในกลุ่มอายุที่แตกต่างกัน, ฯลฯ.