Jasna hierarchia: Sieć rozciąga się w dół od węzła głównego (takiego jak główny przełącznik) na wiele gałęzi, z których każda może być dalej podzielona, tworząc strukturę hierarchiczną podobną do drzewa genealogicznego.
Jednokierunkowe połączenie: Dane zazwyczaj przepływają w kierunku "węzeł nadrzędny → węzeł podrzędny", ale niektóre protokoły wspierają dwukierunkową komunikację.
Brak pętli: Istnieje tylko jedna unikalna ścieżka między dowolnymi dwoma węzłami, co zapobiega burzom rozgłoszeniowym spowodowanym pętlami danych.

Węzeł główny: Znajduje się na najwyższym poziomie, jest rdzeniem całej sieci, odpowiedzialnym za zarządzanie i kontrolę transmisji danych w sieci.
Węzeł gałęzi: Wielopoziomowe węzły podrzędne rozciągające się w dół od węzła głównego, zdolne do łączenia innych węzłów podrzędnych, służące jako przekaźnik danych i rozszerzenie sieci.
Węzeł końcowy: Znajduje się na dole sieci, nie łączy żadnych innych węzłów podrzędnych, jest ostatecznym odbiorcą lub nadawcą danych.
Łącze połączeniowe: Fizyczne lub logiczne kanały połączeń między węzłami.
Protokoły sieciowe i mechanizmy kontroli: Oprogramowanie lub algorytmy definiujące zasady komunikacji między węzłami.

1. Transmisja w górę (Węzeł końcowy → Węzeł główny): Urządzenia końcowe wysyłają dane do bezpośrednio połączonych węzłów pośrednich, które odbierają dane i decydują, czy kontynuować przesyłanie na podstawie adresu docelowego. Dane są przesyłane krok po kroku w górę, aż dotrą do węzła głównego lub gałęzi, gdzie znajduje się węzeł docelowy.
2. Transmisja w dół (Węzeł główny → Węzeł końcowy): Węzeł główny lub węzły pośrednie wysyłają dane do węzła na niższym poziomie, z danymi przesyłanymi w dół wzdłuż gałęzi, aż dotrą do docelowego urządzenia końcowego.
3. Rozgłaszanie i multikastowanie: Węzeł główny może rozgłaszać dane do wszystkich gałęzi, a węzły pośrednie są odpowiedzialne za przesyłanie danych do wszystkich węzłów podrzędnych; transmisja multicastowa jest skierowana tylko do określonych gałęzi lub grup węzłów.

Łatwość rozbudowy: Można rozciągać wiele gałęzi i podgałęzi, co ułatwia dodawanie nowych gałęzi lub węzłów do sieci.
Elastyczny układ: Wysoce składany, bardzo odpowiedni do budowy sieci szkieletowych, może skutecznie chronić inwestycje w okablowanie.
Kontrola kosztów: Przy zastosowaniu rozsądnego schematu połączeń całkowity koszt linii komunikacyjnych może być niższy niż w przypadku struktury gwiazdy.
Słaba zdolność do współdzielenia zasobów: Informacje mają tylko jeden kanał routingu, co nie sprzyja współdzieleniu zasobów między węzłami.
Niższa niezawodność: Każda awaria łącza może wpłynąć na normalne działanie całej lub części sieci.

Topologia drzewa to struktura hierarchiczna z węzłami głównymi i gałęziami, hybryda topologii gwiazdy i magistrali, z istotnymi zaletami w skalowalności sieci. Jeśli węzeł główny ulegnie awarii, cała sieć nie może działać normalnie, ale ma silne lokalne możliwości izolacji awarii, a całkowity koszt linii komunikacyjnych jest zazwyczaj niższy niż w przypadku struktury gwiazdy.
W topologii gwiazdy wszystkie komunikacje są kontrolowane przez węzeł centralny, a wszystkie węzły są podłączone do centralnego punktu zwanego hubem. Rozbudowa jest ograniczona liczbą portów na centralnym hubie. Jeśli węzeł centralny ulegnie awarii, może to spowodować całkowite wyłączenie sieci, ale awarie węzłów końcowych nie wpływają na inne węzły, a koszt wdrożenia topologii gwiazdy jest wyższy.