1. Awaria pojedynczego punktu nie powoduje paraliżu sieci, dane mogą automatycznie omijać uszkodzony węzeł.
2. Uszkodzony węzeł jest automatycznie omijany, system posiada zdolność samonaprawy.
3. Atakujący muszą jednocześnie zniszczyć wiele łączy, aby przerwać komunikację, co naturalnie chroni przed atakami DDoS i fizycznymi uszkodzeniami.
4. Liczba połączeń rośnie wykładniczo, co sprawia, że koszty budowy dużych sieci są wysokie.

1. Nauka tablic routingu
Każdy węzeł utrzymuje dynamicznie aktualizowaną tablicę routingu, zapisującą informacje o topologii całej sieci, podobnie jak baza danych o ruchu drogowym w oprogramowaniu nawigacyjnym.
2. Obliczanie ścieżki
Przed wysłaniem danych, węzeł oblicza optymalną ścieżkę za pomocą algorytmu Dijkstry, uwzględniając przepustowość łącza, opóźnienia, przeciążenia i inne czynniki.
3. Transmisja wielościeżkowa
Duże pliki mogą być podzielone i przesyłane równolegle przez wiele ścieżek, a następnie złożone na końcu odbioru, co zwiększa wydajność transmisji o 30%-50%.
4. Unikanie przeciążenia
Kiedy obciążenie jakiegoś łącza przekracza próg, węzeł automatycznie przekierowuje ruch na wolne ścieżki, unikając „cyfrowych korków”.

Struktura siatkowa dzieli się głównie na dwa typy: pełną strukturę siatkową i półsiatkową.
W pełnej strukturze siatkowej każdy węzeł jest bezpośrednio połączony ze wszystkimi innymi węzłami, tworząc w pełni połączoną sieć, charakteryzującą się wysoką niezawodnością i niskimi opóźnieniami, ale o wysokich kosztach i skomplikowanym zarządzaniu, odpowiednią dla kręgosłupa internetu, systemów komunikacji wojskowej i innych scenariuszy wymagających wysokiej ciągłości.
Półsiatkowa struktura zapewnia pełne połączenia tylko między kluczowymi węzłami, podczas gdy węzły brzegowe są podłączane w razie potrzeby, co dzięki kompromisowemu projektowi pozwala na optymalizację kosztów i elastyczne rozszerzanie, zachowując jednocześnie kluczowe cechy nadmiarowe, szeroko stosowane w korporacyjnych sieciach WAN, centrach danych chmury obliczeniowej itp.

Struktura siatkowa ma wieloliniowe bezpośrednie połączenia między węzłami, przypominając skomplikowaną sieć, bez stałych zasad połączeń, z różnorodnymi wyborami ścieżek, dużą odpornością na błędy, gdy awaria łącza lub węzła, dane mogą być przekierowane, z dobrą zdolnością do samonaprawy. Jednak trudność w rozszerzaniu, wysokie koszty, dodawanie węzłów wymaga dostosowania wielu połączeń, trudności w diagnostyce usterek.
Struktura drzewiasta to struktura warstwowa z węzłem głównym i węzłami rozgałęziającymi, będąca hybrydą struktury gwiaździstej i magistralowej, z wyraźną przewagą pod względem skalowalności sieci; w przypadku awarii węzła głównego cała sieć przestaje działać prawidłowo, ale lokalna izolacja usterek jest silna, zarządzanie stosunkowo proste, struktura wyraźna, łatwa lokalizacja usterek.