Diagram wdrożeniowy, znany również jako diagram implementacyjny lub diagram konfiguracji, jest statycznym diagramem UML używanym do modelowania fizycznej struktury systemu, opisującym fizyczną topologię sprzętu w systemie oraz oprogramowanie działające na tej strukturze.
Diagram wdrożeniowy, podobnie jak diagram komponentów, jest jednym z dwóch diagramów modelujących fizyczną strukturę systemu obiektowego.
Model systemu ma tylko jeden diagram wdrożeniowy. Diagram wdrożeniowy jest zwykle używany do zrozumienia systemów rozproszonych i jest przygotowywany na etapie implementacji w procesie rozwoju, pokazując fizyczne rozmieszczenie węzłów w systemie rozproszonym, artefakty przechowywane na każdym węźle oraz komponenty i inne elementy realizowane przez artefakty.
Współpraca wielu użytkowników w czasie rzeczywistym z linkami do udostępniania
Automatyczne generowanie grafiki z tekstu z ulepszaniem stylu
Wbudowane motywy z pełną personalizacją
Obsługa ikon, obrazów, etykiet, formuł LaTeX, bloków kodu, linków, załączników
Eksport: PNG, VISIO, PDF, SVG | Import: VISIO, Mermaid
Przechowywanie w chmurze w czasie rzeczywistym, synchronizacja wielourządzeniowa, historia wersji i bezpieczeństwo danych
Diagram komponentów wyjaśnia logiczne relacje między komponentami.
Diagram wdrożenia idzie o krok dalej, opisując fizyczną topologię sprzętu systemowego oraz oprogramowanie działające w tej strukturze.
Węzły i instancje węzłów
1, Węzeł to element modelu reprezentujący zasoby obliczeniowe systemu, zazwyczaj środowisko sprzętowe lub programowe, przedstawiany jako sześcian.
2, Instancja węzła opiera się na istniejącym węźle, nazwa instancji węzła ma podkreślenie, a przed typem węzła znajduje się dwukropek.
Komponenty i instancje komponentów
1, Komponent to produkt procesu tworzenia oprogramowania, obejmujący modele procesów (np. diagramy przypadków użycia, diagramy projektowe), kod źródłowy, programy wykonywalne, dokumentację projektową, raporty z testów, prototypy wymagań, podręczniki użytkownika itp.
2, Instancja komponentu opiera się na istniejącym komponencie, nazwa instancji komponentu ma podkreślenie, a przed typem komponentu znajduje się dwukropek.
Połączenia węzłów
Połączenia węzłów odnoszą się do linii łączących węzły, reprezentujących ścieżki komunikacyjne dla interakcji między systemami.
W UML1.x węzły są podzielone na węzły procesora i węzły urządzeń, procesor jest przedstawiany jako sześcian z cieniowaniem, a urządzenie jako sześcian bez cieniowania.
W UML2.x węzły są podzielone na węzły urządzeń i środowiska wykonawczego, urządzenie jest przedstawiane jako sześcian z stereotypem <<device>>, a środowisko wykonawcze jest określane za pomocą standardowego stereotypu <<executionEnvironment>>.
Gdy celem wdrożenia jest urządzenie fizyczne, ścieżka komunikacyjna zazwyczaj reprezentuje fizyczne połączenie między dwoma węzłami.
Gdy dwa cele wdrożenia to węzły środowiska wykonawczego, ścieżka komunikacyjna to zazwyczaj protokoły.
1, Opisuje strukturę wdrożenia, pokazując, na których serwerach, węzłach lub kontenerach są wdrażane usługi, bazy danych, aplikacje internetowe itp.;
2, Przedstawia relacje komunikacyjne węzłów, wyrażając połączenia między serwerami, interakcje wiadomości, ścieżki wywołań itp.;
3, Wspiera planowanie wdrożenia systemu, pomagając programistom i pracownikom operacyjnym zrozumieć rzeczywistą strukturę działania systemu;
4, Wspiera tworzenie dokumentacji operacyjnej i systemowej, może być używany do projektowania podręczników wdrożenia, dokumentacji opisowej systemu, plików przewodnich DevOps itp.
Diagramy wdrożenia, topologii sieci i architektury wdrożenia mają wiele wspólnych cech, co może prowadzić do ich pomylenia. Poniżej podsumowano różnice między tymi trzema typami diagramów w jednym zdaniu:
Diagram wdrożenia, używany do modelowania, jak komponenty oprogramowania są wdrażane w środowisku wykonawczym, odpowiedni dla inżynierów systemowych i architektów;
Diagram topologii sieci, używany do przedstawiania fizycznej lub logicznej struktury sieci, odpowiedni dla inżynierów sieciowych/IT;
Diagram architektury wdrożenia, używany do opisu rzeczywistej struktury wdrożenia systemu lub platformy, odpowiedni na potrzeby raportów technicznych, zespołów DevOps.
W UML1.x węzły są podzielone na węzły procesora i węzły urządzeń. Węzły procesora są przedstawiane jako sześciany z cieniowaniem, a węzły urządzeń jako sześciany bez cieniowania.
Instancja węzła jest oparta na istniejącym węźle. Nazwa instancji węzła jest podkreślona, a przed typem węzła znajduje się dwukropek.
Instancja komponentu jest oparta na istniejącym komponencie. Nazwa instancji komponentu jest podkreślona, a przed typem komponentu znajduje się dwukropek.
Linia przerywana na diagramie wdrożenia zwykle oznacza relację lub zależność między elementami, wskazując, że jeden element jest związany lub zależny od innego elementu.
Tak, diagram wdrożenia używa wielu węzłów do przedstawienia klastrów lub redundantnego wdrożenia, dodając adnotacje, takie jak „równoważenie obciążenia”, „główne-zapasowe”.
Diagram wdrożenia nie skupia się na szczegółowych mechanizmach działania, ale może zapewnić zrozumienie ogólnej struktury.
Niekoniecznie. Prosty diagram wdrożenia może pokazywać tylko węzły i ich połączenia.
Tak, głównie na poziomie wysokiej logiki. Między węzłami można używać połączeń z etykietami do przedstawienia komunikacji, określając protokół komunikacyjny (np. HTTP, RPC, TCP).
Jednak nie zaleca się używania diagramu wdrożenia do szczegółowego przedstawiania topologii sieci. W przypadku skomplikowanych sieci zaleca się uzupełnienie schematem architektury sieciowej.