Diagram architektury systemu jest pojęciem dość niejasnym. W węższym znaczeniu jest to jeden z dziewięciu typów diagramów architektury, opisujących różne komponenty, moduły, podsystemy systemu oraz ich interakcje i metody komunikacji, bardziej ukierunkowany na fizyczną strukturę i sposób wdrożenia systemu. W szerszym znaczeniu diagram architektury systemu może odnosić się do dowolnego diagramu architektury konkretnego systemu, takiego jak diagram architektury produktu systemu CMS, który w rzeczywistości należy do kategorii diagramów architektury produktu. Diagram architektury technicznej systemu rezerwacji i zwrotu biletów kolejowych należy do kategorii diagramów architektury technicznej. Ta strona odnosi się konkretnie do wąskiego znaczenia diagramu architektury systemu.

Główna różnica między architekturą aplikacji a architekturą systemu leży w zakresie skupienia i poziomie projektowania. Diagram architektury aplikacji koncentruje się na podziale modułów w aplikacji, metodach interakcji, przepływie danych itp., bardziej ukierunkowując się na implementację funkcji i logiki oprogramowania. Natomiast diagram architektury systemu ma charakter makro, koncentrując się na ogólnej strukturze systemu, relacjach między różnymi podsystemami, wdrażaniu sprzętu i oprogramowania itp., a bardziej na fizycznej strukturze i metodzie wdrożenia systemu.

W porównaniu z architekturą techniczną, architektura systemu to ogólny opis „co zrobić” i „jak to zrobić”, podczas gdy architektura techniczna to bardziej szczegółowy opis implementacji technicznej „jak to zrobić”. Jeśli architektura systemu jest analogiczna do planowania miasta Shenzhen, to architektura techniczna jest planowaniem dzielnicy Nanshan.

Diagram architektury systemu przedstawia ogólną strukturę systemu, w tym główne komponenty, moduły, relacje między usługami, przepływ danych i metody komunikacji oraz środowisko wdrożenia systemu.

Używając strzałek i adnotacji, aby wyraźnie wskazać kierunek przepływu danych, protokoły komunikacyjne (takie jak HTTP, RPC, kolejki komunikatów) oraz to, czy jest on synchroniczny, czy asynchroniczny, zwiększamy czytelność i dokładność diagramu.

To zależy od konkretnej sytuacji. Jeśli koncentrujemy się na środowisku operacyjnym systemu, rozmieszczeniu węzłów, odzyskiwaniu po awarii i skalowalności, konieczna jest architektura wdrożenia. W przeciwnym razie można narysować oddzielny diagram wdrożenia.

Konieczne jest oznaczenie kluczowego stosu technologii (takiego jak bazy danych, oprogramowanie pośredniczące, buforowanie, frameworki usług), aby ułatwić komunikację rozwiązań technicznych i planowanie.

Oznaczając moduły równoważenia obciążenia, węzły zapasowe, architekturę klastra, mechanizmy przełączania awaryjnego itp., aby pokazać stabilność i elastyczność projektu systemu.

Zaleca się uwzględnienie komponentów związanych z bezpieczeństwem, takich jak uwierzytelnianie tożsamości, zarządzanie dostępem, zapory sieciowe, szyfrowanie danych itp. w celu podkreślenia bezpieczeństwa systemu.