Sa industriya ng internet, ang mga diagram ng arkitektura ay isang mahalagang kasangkapan na ginagamit upang biswal na ipakita ang arkitektura ng software, mga sistema, aplikasyon, atbp., at ang mga relasyon sa pagitan ng kanilang mga bahagi. Karaniwang uri ng mga diagram ng arkitektura ay kinabibilangan ng: mga diagram ng business architecture, application architecture, system architecture, technical architecture, deployment architecture, data architecture, product architecture, functional architecture, information architecture, atbp.

Karaniwang mga elemento sa mga diagram ng deployment architecture ay kinabibilangan ng: mga elemento ng infrastructure layer, network at communication elements, application at service layer, mga gumagamit at kliyente, graphical symbols, at connection styles, atbp.

Access Layer: Ginagamit upang tumanggap ng mga panlabas na kahilingan, ito ang "pasukan" sa sistema.

Service Layer: Nagpapatupad ng tiyak na business logic, karaniwang binubuo ng maramihang mga serbisyo o microservices.

Communication and Integration Layer: Ang mekanismo ng interaksyon sa pagitan ng mga module o sa pagitan ng sistema at mga third parties.

Data Layer: Responsable para sa data persistence at management.

Operations and Monitoring Layer: Tinitiyak ang katatagan at observability ng sistema.

Deployment and Infrastructure Layer: Paraan ng deployment at pangunahing suporta ng mga batayang resources.

Security Layer: Tinitiyak ang access control at seguridad ng data ng bawat module sa sistema.

Ang mga deployment architecture diagram ay makatutulong sa mga developer na mas maunawaan ang kabuuang estruktura ng sistema, gayundin ang daloy ng data at mga paraan ng interaksyon sa pagitan ng mga bahagi. Bukod dito, sa pamamagitan ng mga deployment architecture diagram, ang mga developer ay mas makakapagplano ng mga estratehiya sa deployment at pagpapalawak ng sistema, na nagpapabuti sa maintainability at scalability ng sistema.

Development Collaboration: Malinaw na malaman ang lokasyon ng deployment ng bawat serbisyo at mga dependent components, upang maiwasan ang mga error sa deployment

Operations Deployment: Gabayan ang pag-setup ng environment, pagpapalabas ng bersyon, pagtatasa ng kapasidad, pagsubaybay sa kalusugan, atbp.

Security Assessment: Suriin ang network isolation, authentication at authorization, port exposure, traffic control, atbp.

Performance Planning: Suriin ang mga bottleneck, gumawa ng mga forecast sa kapasidad, suportahan ang mga plano sa elastic expansion

Disaster Recovery Design: Ipakita ang master-slave structure, multi-active sa iba't ibang lokasyon, mekanismo ng awtomatikong paglipat ng mga pagkakamali

Monolithic Deployment: Lahat ng mga module ay dine-deploy sa parehong o iilang mga makina

Distributed Deployment: Ang mga module ay malinaw na hinati, ang mga serbisyo ay dine-deploy sa maraming nodes

Microservices Deployment: Batay sa containers o service mesh, ang bawat module ay independiyenteng dine-deploy at maaaring mag-scale ng independiyente

Hybrid Cloud Deployment: Ang ilang mga module ay dine-deploy sa lokal na IDC, ang iba ay dine-deploy sa cloud

Multi-active Deployment: Maraming nodes/regions ang sabay-sabay na nagbibigay ng mga serbisyo, nagpapabuti ng availability at disaster recovery capability